Het nieuwe jaar begin ik deze keer niet met ‘het kunstwerk van de maand’ zoals in 2020.
Ik start 2021 met jullie maandelijks op de hoogte te houden van de voortgang van
‘HET PROJECT VAN HET JAAR’.
Een project dat ik samen doe met Annemieke Lobbezoo (onder meer auteur van de reisgids ‘Hunsrück’, verkrijgbaar bij Odyssee-uitgevers), waarin ik mezelf uitdaag om mijn passie voor de Hunsrück in verf te vangen.
Het is een breed uitwaaierend project waarbij we er naar streven om dit jaar met een eerste ‘proeve van bekwaamheid’ te komen. In welke vorm is nog een verrassing. Ook voor ons zelf.
It’s go with the flow.

De waanzinnige veertiende eeuw

De eerste ‘proeve’ neemt je mee naar de 14de eeuw. Een spannende tijd, niet voor niets door Barbara Tuchman ooit ‘de waanzinninge veertiende eeuw’ genoemd. Het zal je trouwens verbazen hoeveel overeenkomsten er zijn met onze tijd. En zelfs in zo’n uithoek van Europa als de Hunsrück valt er waanzinnig veel over te vertellen.
Annemieke neemt het verhaal voor haar rekening en wordt daarbij geholpen door een slimme chinees die van tijd tot tijd inbreekt in het verhaal met eigenwijze opmerkingen en eigen onderzoek.

Het Hahnenbachtal

En die chinees heeft ook weer een maatje. Een maatje afkomstig uit het Hahnenbachtal waar een van de meest indrukwekkende middeleeuwse burchten van de Hunsrück ligt: de Schmidtburg. En de Schmidtburg heeft weer een lijntje naar een van de hoofdrolspelers in het verhaal over de veertiende eeuwse Hunsrück: de aartsbisschop van Trier. En zo houdt alles met alles verband.

De boom wordt hoe langer hoe dikker

En dat is ook een van de redenen waarom ik de Hunsrück zo fascinerend vind. Je verdiept je ergens in en dan blijkt dat spoor weer te leiden naar een ander spoor dat je ook aan het volgen bent.
Kortom, ons project is net die boom uit dat kinderspel: hij wordt hoe langer hoe dikker. En daarom gaan we het ook opknippen in verschillende delen, waarvan de waanzinnige veertiende eeuw dus de eerste ‘proeve’ wordt.