Waar liggen de beentjes van Hildegard?

Wie kent de populaire film van Herman Finkers niet, in 2020 uitgebracht onder de intrigerende titel ‘ De beentjes van Sint-Hildegard’ .
Maar waar liggen die beentjes nou eigenlijk? Je zou misschien denken: in Bingen. Hildegard heet toch niet voor niets Hildegard von Bingen. Een logische gedachtegang, maar helaas. 

Beentjes in Bingen

Ga je in Bingen op zoek naar de beentjes dan kom je bedrogen uit.
Bingen aan de Rijn is de plek waar Hildegard, na veertig jaar in een klooster op de Disibodenberg gewoond te hebben, haar eerst eigen vrouwenklooster stichtte. Om precies te zijn: op de Rupertsberg, al een heilige plek voordat Hildegard zich hier vestigde.
De berg is genoemd naar de heilige Rupert (geboren in de achtste of negende eeuw en beschermheilige van onder meer pelgrims), die hier begraven lag in zijn eigen kerk.

Van het klooster op de Rupertsberg is, op een muur in de gewelfde kelder van een kantoorpand na, niets meer over. Deze kelder is door de Stichting Scivias ingericht als kapel en klein informatiecentrum gewijd aan de heilige Hildegard.

Beentjes gered

Maar waar zijn haar beentjes dan gebleven?

Het klooster op de Rupertsberg werd zo succesvol dat Hildegard besloot aan de overkant van de Rijn, in wat nu Rüdesheim-Eibingen is, een tweede vrouwenklooster te stichten. Twee maal per week liet ze zich overvaren naar Eibingen om de nonnen daar te ondersteunen en te inspireren. Zelf bleef ze op de Rupertsberg wonen. Als ze op 17 september 1179 op de zeer hoge leeftijd van 81 jaar overlijdt, wordt ze daar ook begraven.
Toen het klooster in 1632, tijdens de Dertigjarige Oorlog, volledig vernietigd werd slaagden de 17de-eeuwse nonnen erin de relieken van Hildegard naar het klooster in Eibingen te brengen.

Beentjes in Eibingen

Liggen de beentjes dan in Eibingen? 
Toen het klooster op de Ruperstberg werd aangevallen door de Zweden moesten de nonnen vluchten, maar in 1636 keerden ze terug naar hun eigen klooster. Helaas waren de kloostergebouwen in zo’n slechte staat dat herbouw uitgesloten bleek en dus werden de Rupertsbergse nonnen gedwongen om opnieuw naar het klooster in Eibingen terug te keren, met de beentjes van Hildegard.
In 1642 nam de laatste abdis van de Rupertsberg, Anna Lerch von Dürmstein, haar ontslag.

De volgende 150 jaar werden gekenmerkt door veel ontberingen. Hongersnood, pest, oorlogen en verwoestingen teisterden het klooster van Eibingen. In 1803 werd het klooster opgeheven en  alle bezittingen gingen verloren met uitzondering van ‘de beentjes’.
Het kloosterleven ging met de verwoesting van het gebouw ook ten onder en  de kloosterkerk werd overgenomen door de parochie.
In een gouden reliekschrijn in de parochiekerk van Eibingen worden nu de beentjes van Hildegard gekoesterd.

De nakomelingen van Hildegard

Ook het voormalige klooster is nieuw leven ingeblazen. De huidige Sint Hildegard Abdij staat op een steenworp afstand van de parochiekerk en is een bloeiende zustergemeenschap , waar veel activiteiten rondom Hildegard georganiseerd worden. 
De zusters van de Sint-Hildegard Abdij dragen zorg voor de hedendaagse pelgrims en bedevaartgangers die weer als van ouds naar Eibingen komen.
Al is het ‘maar’ voor de Beentjes van Sint Hildegard.

(De tekst gaat verder na de afbeeldingen)

De Sint Hildegard Abdij
Openingstijden: dagelijks 8.00-18.00 uur,
Adres: Marienthaler Str. 3, 65385 Rüdesheim am Rhein

PELGRIMEREN IN HET VOETSPOOR VAN HILDEGARD



Pelgrimeren in het voetspoor van Hildegard von Bingen staat in een lange traditie. Velen zijn ons al voorgegaan naar de Disibodenberg waar ze 40 jaar van haar leven verbleef, naar Bingen waar ze op de `Rupertsberg’ haar eerste eigen klooster stichtte en waar de gewelfde kelder nog het enige overblijfsel van is, naar Eibingen, waar ze haar tweede klooster stichtte en natuurlijk naar het Historisches Museum am Strom in Bingen met een permanente tentoonstelling over Hildegard’s leven en werken en een kruidentuin in haar geest.

In Bingen zelf kan je een vijf km lange ‘Hildegard-stadswandeling’ maken langs plekken die een rol hebben gespeeld in haar veelbewogen leven.
Het vertrek en eindpunt van de wandeling is de parkeerplaats bij de veerpont Bingen-Rüdesheim am Rhein. Ook in Rüdesheim kan je een speciaal Hildegard Wandelpad lopen. De wandeling is een kleine zeven km lang en voert door met wijnstokken begroeide heuvels, langs schitterende uitzichtpunten naar de parochiekerk van Eibingen en de abdij van Hildegard von Bingen
Het vertrekpunt en eindpunt van deze wandeling is het toerismebureau van Rüdesheim am Rhein, Rheinstraße 29, 65385. Hier kan je ook een routebeschrijving krijgen. 

Deze wandelingen zijn echter ‘klein bier’ in vergelijking met de 135 kilometer lange ‘Hildegard von Bingen Pelgrimsroute’, die uiteraard wel wat meer tijd en een goede wandelconditie vraagt.De route loopt door het oostelijk deel van de Hunsrück van de Nahe in het zuiden naar de Rijn in het noorden. Al wandelend of pelgrimerend steek je veel op over haar leven, kom je aan je trekken als je geïnteresseerd bent in geschiedenis, maar ook als je in contact wilt komen met je eigen spiritualiteit en die wilt voeden en verrijken met bijzondere ervaringen. Vanuit Bollenbach organiseren volledig verzorgde wandelingen over een zestal etappes van de Hildegard von Bingen Pelgrimsroute. Meer informatie daarover vind je
 hier