Laatste schilderweek seizoen was feestje

Je ideale Heimat

‘Mijn gedroomde Heimat heeft te maken met leven aan het strand, lekker weer en mijn eigen bed of in ieder geval een bed waarin ik een thuisgevoel krijg, mezelf ben’, aldus M als antwoord op mijn vraag hoe haar ideale Heimat eruit zou zien.

‘Ik kom al 5 jaar in Bollenbach op schildercursus’

In eerste instantie had ze moeite met het thema. In de mail vlak voor aanvang van de schildervakantie (1-7 oktober 2023) was het nog anders geformuleerd: hoe ziet jouw Heimat er uit? ‘Ik heb daar wel over nagedacht en kwam uiteindelijk terecht bij de straat waar ik tussen mijn twintigste en dertigste samen met mijn man en dochtertje erg gelukkig geweest ben’, aldus M.

‘Hoe ik dat moest vormgeven, daar had ik geen idee van, maar ik kom al zo’n 5 jaar elk schilderseizoen een weekje in Bollenbach en weet dat het thema slechts een optie is, geen verplichting. Dat is juist zo fijn van Conny. Toch ga bijna altijd aan de slag met het thema, want dit soort schilderijen maak ik nooit zelf. Ik zou niet op het idee komen.’

‘ Zoals altijd heb ik weer enorm genoten. Voor het eerst ben ik een hele week met een schilderij bezig geweest en ook dat vond ik heerlijk. Lekker bezig zijn met al die details, het gezellig maken van mijn bed, die kussentjes, sprei. Meestal ben ik te ongeduldig en maak ik er minstens twee.
Ik ga mijn gedroomde Heimat een mooie plek in mijn slaapkamer geven.’

‘Uitmuntende prijs-kwaliteit verhouding’

JM had geen idee wat ze kon verwachten. Het was voor haar dan ook de eerste keer. Ze had voor een schilderweek in Bollenbach gekozen , omdat het werk van Conny haar enorm aansprak en de all-in prijs zeer vriendelijk is.
‘Of het haar investering waard is geweest’, wil ik na afloop van de schilderworkshop weten en ze antwoordt recht uit haar hart dat ‘de prijs-kwaliteit verhouding meer dan uitmuntend is.’

Enthousiast: ‘ de geweldige plek, de warme ontvangst, de vriendelijkheid en gastvrijheid, de ophaalservice van het station. Echt super. Ik voelde me meteen thuis, welkom, absoluut geen vreemde eend in de bijt. Alles klopt gewoon. Een heerlijke kamer met eigene douche en toilet, een prima bed, die stilte. En dan heb ik het nog niet eens over de manier van lesgeven van Conny, zo inspirerend, ze leert je echt kijken’.

Ook JM had natuurlijk het laatste mailtje gelezen, maar er van te voren niet zo over nagedacht. ‘Ik zie het wel, dacht ik. Conny kan goed dieren schilderen – had ik op haar website gezien – en ik wilde eigenlijk wel eens uit mijn comfortzone van ‘impressionistische landschapjes’ getrokken worden en ook dieren leren schilderen. Om te beginnen een paard. ‘

Aan alle kanten verwend

JM werd de eerste les op pad gestuurd. Het dorp in om paarden te gaan fotograferen.
Het paletmes waar ze tot voor kort graag mee werkte, werd voor de duur van de cursus vervangen door het penseel en olieverf door acryl.
‘Ik ben zeker verder gekomen met schilderen. Zo ben ik weer gaan houden van het penseel en ben echt veel beter gaan kijken.

Mijn paard vind ik ook best mooi geworden. En de tweede helft van de cursus heb ik besteed aan het verbeelden van ‘mijn ‘heimatgevoel’. Dat bleek de plek te zijn waar ik op dit moment ben: Bollenbach. Het is hier een groot feest. Alles wordt voor je geregeld. Het eten is heerlijk, we zijn zelfs twee keer uit eten geweest en dan die tuin. Echt fantastisch. Ik kon doen wat ik heel graag doe, schilderen en werd ook nog eens aan alle kanten verwend.

Thuis ga ik heerlijk verder met alles wat ik geleerd heb. Ik zit nu in de goede flow en dat wil ik graag vasthouden.’

Eerst schetsen dan schilderen

Ook J wil wel iets kwijt over haar ervaring. Voor haar is het de vierde keer dat ze meedoet aan een schildercursus in Bollenbach.
Gevraagd naar wat haar nou zo aanspreekt in Bollenbach antwoordt ze:
‘Het hele plaatje. De sfeer, de accommodatie, de plek, de persoonlijke aandacht die je krijgt tijdens het schilderen. En Conny zelf natuurlijk. Zij geeft je het gevoel welkom te zijn en is een geweldige docent. ‘

‘Ik ben gestart met het verbeelden van ‘mijn ideale heimat’: een statig landhuis, gelegen in een prachtige omgeving en natuurlijk stijlvol ingericht. Ik had het plaatje al in mijn hoofd, maar de uitwerking viel tegen. Ik bleek toch niet zo goed nagedacht te hebben over de opzet. Ik had geen houvast. Ging teveel freewheelen. Uiteindelijk heb ik in overleg met Conny besloten te stoppen met het verder perfectioneren van iets dat in mijn beleving toch niets zou worden.
Wat ik ervan geleerd heb is dat ‘uit mijn hoofd’ schilderen, zonder duidelijk plan niets voor mij is.

Op mijn telefoon had ik een portret staan van Erwin Olaf dat ik al heel lang wilde schilderen. Ik maak het liefst portretten. Conny gaf mij de opdracht eerst met potlood een schets te maken en die vervolgens met houtskool bij te werken, zodat ik de mogelijke problemen al kon ontdekken voordat ik ging schilderen. Ik ben niet zo’n tekenaar maar snap nu wel dat dit een stuk handiger is dan meteen met mijn kwasten aan de slag te gaan.

Dankzij het meedenken van Conny vind ik mijn portret echt goed gelukt.’