8 December
Als je anno nu vertelt dat je visioenen hebt is de kans vermoedelijk groot dat je wordt verwezen naar een psychiater die je dan onmiddellijk pillen en therapie voorschrijft.
Hildegard von Bingen had visioenen die ze later ook nog op schrift zette en waar gezaghebbende personen zoals de paus en de keizer serieuze belangstelling voor hadden. Ze lieten zich zelfs door haar adviseren. Andere tijden , andere gewoonten en geloven zul je misschien zeggen. Toch is het frappant dat er uit een visionaire tekst van een non uit de twaalfde eeuw vandaag de dag nog zoveel herkenning en kracht spreekt.
‘Verblinde mensenzielen’:
“Nu zijn alle winden vol van de stank van rottend loof en de lucht spuwt vuil uit zodat de mensen hun mond niet eens goed durven te openen.
Ook is de groenende levenskracht verwelkt door de goddeloze waanzin van de verblinde mensenzielen. De elementen roepen hierover zelfs God aan: En ik hoorde hoe de elementen van de wereld zich met een wilde schreeuw wendden tot de man Gods. En zij riepen: „Wij kunnen niet meer bewegen of onze natuurlijke weg voltooien, want de mensen keren ons als in een rad om, van onder boven.
Wij, de elementen, lucht en water, stinken al als de pest en sterven van verlangen naar een rechtvaardige schikking.
‘In deze dagen zullen lieflijke wolken en milde lucht de aarde beroeren…‘
In de heerlijkheid zag ik als in een spiegel een luchtlaag die veel helderder was dan het schoonste water. Zij zond stralen uit, sterker dan de stralen van de zon, en zij bewoog in de wind en droeg alle groenkracht van de kruiden en bloemen van het paradijs en van de aarde in zich, vol van de geur van alle groene leven, zoals ook de zomer de allerzoetste geur van kruiden en bloemen draagt.
In deze dagen zullen lieflijke wolken met milde lucht de aarde beroeren en haar doen overlopen van groenkracht en vruchtbaarheid. (…) Ook de vorsten… Zullen alle wapens verbieden, die gemaakt zijn om de mensen te doden. Enkel ijzeren werktuigen, Waarmee ze de aarde zullen bewerken, En die de mensen nodig hebben, zullen zij toestaan(…)”