Ook honden in nieuwste project ‘Een gijzeling aaan de Moezel’

Honden inspireren mij

Voor Conny Sprinkhuizen spelen honden een belangrijke rol in haar leven en haar schilderwerk.
Conny: ‘ Ik heb altijd honden gehad, van jongs af aan.
De eerste hond was een zwart poedeltje die heel origineel Blacky heette. Toen kwam Judy, een Collie, en daarna heb ik alleen nog maar Border Collies gehad. Het leuke van Borders vind ik dat ze zo razend intelligent zijn en altijd willen leren.
Met een Border Collie moet ik hard werken, lang lopen en veel spelen, maar dat vind ik nu juist zo inspirerend aan ze. Het maakt mijn hoofd leeg voor mijn andere zaken.

Schapendrijven en speuren

Zo doe ik een keer in de week professionele hondentraining met ze bij mijn dierenarts in Irmenach
(aan de Moezel), en heb ik in mijn tuin ook trainingstoestellen zoals een tunnel, de slalom en springstokken. Ik wil ook nog een wip maken, want vooral Romy, mijn jongste Border, vind dat hartstikke leuk. Lucy, mijn andere hond vind alles geweldig en is reuze fanatiek. Zo mooi om die verschillende karakters aan het werk te zien.

Sinds kort doe ik ook aan speuren met de honden. Dat is echt gaaf en dit vindt vooral Romy geweldig. Schapendrijven, waar Borders om bekend staan, is weer meer iets voor Lucy.

Al met al zijn mijn Borders een behoorlijke tijdsinvestering maar ik krijg er ook zoveel voor terug: onvoorwaardelijke liefde, trouw, lol. Nu denk je misschien ‘braak, teiltje’, maar het is echt zo!’

Het hart van vol

Waar het hart van vol is loopt de mond van over. Dat is bij Conny zeker het geval maar bij haar zie je die liefde ook terug in haar schilderwerk.
‘Honden komen als vanzelf om de hoek kijken. Het is niet zo dat ik denk ” nu ga ik eens een hond schilderen”, absoluut niet. Ze horen er gewoon bij en het gekke is dat ze het ‘verhaal’ waar ik dan mee bezig ben kloppend maken.

Zo zie je bijvoorbeeld Nina, 17 jaar lang mijn dierbare maatje, tussen de benen van het paard van gravin Loretta von Sponheim huppelen. Nina was een clowntje, haar gezichtje stond altijd op lachen. Ik werd altijd vrolijk van haar. Ze loopt niet voor niets tussen de klaprozen, weg van de ellende naar en tussen het groen. Rechts het beeld uit is ook rijrichting van gravin Loretta die na een zware periode nu haar winst kan vieren op een eigen kasteel in het prachtige Nahedal.’

Een gijzeling aan de Moezel

‘Het maffe is dat ik met Dribbel, een eigenwijze Tibetaanse Spaniel die zijn eigen blog op deze website heeft, nu hetzelfde lijk te doen. Veel kan ik daar nog niet over zeggen, omdat het nog een schilderij in wording is maar ook hij staat in dit ‘verhaal’ dat deel uit maakt van de ‘ Een gijzeling aan de Moezel’ voor trouw, hoop, eerlijkheid, in de in dat je weet wat je aan hem hebt en vrolijkheid’. ook Dribbel is trouwens een clowntje en misschien staan zowel Nina als Dribbel ook symbool voor ‘de nar’ die we zo nodig hebben om de macht een spiegel voor te houden. Tegenwoordig hebben we daar cabaretiers voor en goeie columnisten en singer songwriters. In de Middeleeuwen was dat inderdaad de nar of minstreel.’

Romy moest er ook bij

‘Het project ‘ Een gijzeling aan de Moezel’ maakt deel uit van een groter geheel dat mijn liefde voor de Hunsruck verbeeld. Zo ben ik naast het verhaal over Loretta von Sponheim bezig me te verdiepen in het leven van de 12de eeuwse non Hildegard von Bingen, die trouwens veel meer was dan een non, en dat maakt haar voor ons 21ste eeuwers zo interessant. Denk aan haar muziek, haar kruidenleer en haar spiritualiteit. Ze hoort echt bij het verhaal over de Hunsruck, want ze is hier niet ver vandaan geboren en heeft haar leven lang in deze regio gewoond en en gewerkt.’

Nieuw: Workshop botanisch printen en tekenen met Hildegard von Bingen als bron van inspiratie.
De try out is van 20 juli tot 23 juli in Bollenbach.

‘Mijn visie op de Heimattrilogie, een filmreeks van de bekende Duitse regisseur Edgar Reitz die de Hunsruck weer ook de kaart gezet heeft, hoort er ook bij.
Hildegard zit vooral nog in mijn hoofd. Heimat heeft al meerdere schilderijen opgeleverd en uiteraard is er ook een hond die het niet kan laten om even in beeld te verschijnen. Op dit schilderij is het Romy. Typerend voor haar want als er een is die altijd aandacht dan zij zij het wel.’

Het kunstBoek

‘Over ‘Een gijzeling aan de Moezel‘ heb ik jullie al meermalen verteld. Het werk aan het kunstboek ligt niet stil zoals je nu wel begrepen hebt.
En dat er honden, veel honden in voorkomen snap je nu vast ook wel.
De fondsenwering om het verhaal ook daadwerkelijk in boekvorm te kunnen publiceren is door omstandigheden echter wel een beetje stil gevallen.

Van de eerste 3000 euro die we nodig denken te hebben om ons project te realiseren is inmiddels een kleine 600 euro ‘binnen’. Dat mag en moet dus nog veel meer worden.

Natuurlijk gaan we gewoon door, maar het zou leuk of beter gezegd geweldig zijn als je een bijdrage wilt leveren aan de totstandkoming van het drukwerk. We zullen je gulheid niet teleurstellen en behoor je tot de eerste 30 gevers dan krijg je er ook nog wat voor terug:

een gesigneerd exemplaar van het boek en
een origineel miniatuur op doek (ongeveer 20cm bij 20cm).

En hoor je niet bij de eerste dertig maar geef je toch 100 euro dan krijg je daar uiteraard ook een gesigneerd exemplaar voor terug!’

Ja ik doe mee!

Ik geef 100 euro en teken in op een gesigneerd exemplaar van het Kunstboek ‘ Een gijzeling aan de Moezel. Zodra het boek gereed is ontvang ik bericht en maak ik op volgorde van aanmelding een keuze uit een van de miniaturen. Bovendien krijg je sowieso voor dit bedrag een gesigneerd exemplaar van het boe, of je nu tot de eerste dertig behoort of niet.

Klik hier en stuur een mail met je naam, adres en het aantal kunstboeken waar je voor intekent.

We vinden het echt heel gaaf dat je meedoet!